Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego

Celem projektu jest ustalenie czy stężenia chemokin CCL2 oraz CXCL10 oznaczonych w moczu mogą być skutecznym, nieinwazyjnym narzędziem do monitorowania czynności przeszczepionej nerki oraz stanowić wczesny marker ostrego odrzucenia u pacjentów po przeszczepie nerki. Projekt będzie realizowany w Klinice Medycyny Transplantacyjnej, Nefrologii i Chorób Wewnętrznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Do badania zostanie włączonych 50 pacjentów, którzy przebyli zabieg przeszczepienia nerki. Stężenia CCL2 i CXCL10 zostaną oznaczone testem immunoenzymatycznym ELISA w zamrożonych próbkach moczu pobranych 3 i 12 miesięcy po przeszczepieniu w czasie poprzedzającym wykonanie biopsji protokolarnych. Zostanie zbadany związek stężeń chemokin CCL2 oraz CXCL10 w moczu ze zmianami histopatologicznymi w materiale uzyskanym drogą biopsji protokolarnych a także z czynnikami podwyższonego ryzyka immunologicznego (kolejne przeszczepienie, PRA > 80%, liczba niezgodności w HLA) oraz ich zmiana w zależności od czasu po przeszczepieniu. Ustalenie, czy stężenia chemokin CCL2 oraz CXCL10 mogą stanowić skuteczne i nieinwazyjne narzędzie do monitorowania czynności przeszczepu, co umożliwi określenie Ustalenie, czy stężenia chemokin CCL2 oraz CXCL10 mogą stanowić skuteczne i nieinwazyjne narzędzie do monitorowania czynności przeszczepu, co umożliwi określenie grupy pacjentów wysokiego ryzyka po zabiegu transplantacji nerki, skutkiem czego byłaby poprawa długoterminowych wyników, w tym większej przeżywalności pacjentów.