Narodowe Centrum Nauki
Ustalenie roli [68 Ga] Ga-FAPI PET/CT w definiowaniu aktywnego włóknienia w przebudowie serca zarówno w powszechnych, jak i rzadkich chorobach kardiologicznych.
Określenie rozmieszczenia i ilości aktywnego zwłóknienia za pomocą [68 Ga] Ga-FAPI PET/CT w chorobach o różnej etiologii (niedokrwienna niewydolność serca i rzadkie choroby kardiologiczne, takie jak kardiomiopatia przerostowa, amyloidoza serca, sarkoidoza serca,
choroba Fabry'ego).
Określenie roli [68 Ga] Ga-FAPI PET/CT we wczesnym wykrywaniu i progresji włóknienia
mięśnia sercowego.
Określenie roli [68 Ga] Ga-FAPI PET/CT w długoterminowej obserwacji pacjenta –
stratyfikacji ryzyka, kontroli skuteczności leczenia, projektowania nowatorskich terapii.
Określenie, czy [68 Ga] Ga-FAPI PET/CT może być nowym biomarkerem przebudowy lewej
komory, uzupełniającym istniejące techniki.
Glejaki są pierwotnymi guzami mózgu o bardzo złym rokowaniu. Pierwszy rok od rozpoznania przeżywa około 40% chorych, natomiast dwa lata - tylko 17% chorych. Ze względu na ich naciekający charakter i niejednorodność molekularną, średnia czasu przeżycia w tej grupie chorych wynosi 9-15 miesięcy, niezależnie od kompleksowego podejścia terapeutycznego, obejmującego leczenie chirurgiczne, radioterapię i chemioterapię. Mimo stosowanych obecnie metod leczenia, w ciągu 6 miesięcy u 90% chorych obserwuje się nawrót choroby. W ostatnich dziesięcioleciach nie nastąpiła istotna poprawa w leczeniu tego schorzenia.
Celowana terapia emiterami cząstek alfa jest stosunkowo nową metodą terapeutyczną. Wysoki potencjał cytotoksyczny (zdolności do uszkadzania komórek) cząstek alfa w połączeniu z odpowiednimi nośnikami (przeciwciałami monoklonalnymi, peptydami lub nanocząstkami) daje nadzieję na leczenie nawet takich nowotworów, dla których klasyczne formy terapii nie były skuteczne.
Zakład Medycyny Nuklearnej UCK WUM (ZMN UCK WUM) od kilku lat prowadzi innowacyjne badania nad zastosowaniem celowanej terapii emiterami cząstek alfa do leczenia chorych, u których rozpoznano wznowę glejaka. Dalszy rozwój tej innowacyjnej metody leczenia będzie zależał m.in. od ilościowego obrazowania molekularnego i oceny dawki pochłoniętej promieniowania. Zakłada się, że podejście dozymetryczne pozwoli na dalszą indywidualizację leczenia w tej grupie chorych poprzez wyznaczanie precyzyjnie określonej aktywności terapeutycznej. Tym samym proponowana forma terapii będzie dopasowywana do indywidualnych potrzeb danego chorego.
Ten kierunek badawczy został również doceniony przez Narodowe Centrum Nauki w postaci przyznania finansowania w konkursie MINIATURA 7 nad działanie naukowe pt. "Ilościowe obrazowanie SPECT/CT i dozymetria aktynu-225 do celowanej terapii glejaków z wykorzystaniem alfa-emiterów".
Głównym Celem projektu jest uszczegółowienie protokołu obrazowania ilościowego rozkładu radiofarmaceutyków znakowanych izotopem Ac-225 metodą SPECT/CT, a następnie wybór optymalnej metody obliczania dawki pochłoniętej na potrzeby prowadzenia dozymetrii w przypadku proponowanej, celowanej terapii izotopowej.
W ramach projektu planowane są dwa wyjazdy konsultacyjne do ośrodków zagranicznych: Universitäts-klinikum Würzburg w Niemczech oraz Katholieke Universiteit Leuven w Belgii.
Celem badań pilotażowych jest zbadanie wpływu procesu różnicowania osteogennego na zmiany profilu białkowego komórek ADSC (Meznchymalne Komórki Macierzyste/Stromalne izolowane z tkanki tłuszczowej) oraz ich sekretomu.
Gastroskopia jest standardową metodą oceny górnego odcinka przewodu pokarmowego. Jej jakość i wiarygodność zależy od odpowiedniej wizualizacja błony śluzowej przełyku, żołądka i dwunastnicy, która może być utrudniona przez zalegający śluz, pienistą wydzielinę, resztki pokarmu lub krew. Stowarzyszenia naukowe uznają stopień wizualizację błony śluzowej za jeden z parametrów świadczących o jakości endoskopii. Jednocześnie, mimo że w badaniach klinicznych podejmowano próby poprawy oczyszczenia błony śluzowej górnego odcinka przewodu pokarmowego przez podanie różnych środków farmakologicznych, to dotychczas brakowało wystandaryzowanej metody oceny wizualizacji błony śluzowej.
W 2023 roku, międzynarodowy zespół badaczy opublikował zwalidowaną skalę oceny jakości wizualizacji błony śluzowej górnego odcinka przewodu pokarmowego u dorosłych - The Toronto Upper Gastrointestinal Cleaning Score (TUGCS). Okazała się ona wiarygodną i powtarzalną metodą oceny przygotowania do gastroskopii. Z dużym prawdopodobieństwem znajdzie ona zastosowanie zarówno w badaniach klinicznych dotyczących strategii oczyszczania żołądka i oceny jakość gastroskopii, ale również w praktyce klinicznej, tak, jak ma to miejsce w przypadku skal oceny przygotowania do badań kolonoskopowych. Dotychczas jednak TUGCS nie została użyta ani zwalidowana w populacji pediatrycznej.
Celem badania będzie walidacja skali TUGSC w ocenie jakości wizualizacji błony śluzowej górnego odcinka przewodu pokarmowego w trakcie gastroskopii u dzieci.
Celem projektu są badania nad syntezą i określeniem struktury oraz właściwości chemicznych i biologicznych nowych, hybrydowych biomateriałów: kompozytów polimerowohydrożelowych do podwójnie celowanej terapii przerzutowego raka jelita grubego.
Głównym celem projektu jest otrzymanie zdyspergowanych w hydrożelu peptydowym polimerowych nanonośników substancji aktywnych stosowanych powszechnie w leczeniu raka jelita grubego. Materiały hybrydowe oparte na polimerach i peptydach, ze względu na ich wszechstronność, to obiecujące biomateriały mogące znaleźć zastosowanie we współczesnych terapiach przerzutowych postaci nowotworów. Matryce hydrożelowe zostaną przygotowane z wykorzystaniem kationowych peptydów o działaniu przeciwnowotworowym. Obecność aminokwasów hydrofobowych oraz ładunku dodatniego na powierzchni ich cząsteczek, umożliwia im samoorganizację w przestrzeni, co może być wykorzystane jako nowatorskie podejście w syntezie matryc hydrożelowych. Otrzymane w ramach projektu nanonośniki polimerowe, przed zdyspergowaniem w matrycy hydrożelowej, zostaną poddane dalszej modyfikacji powierzchni za pomocą kwasu foliowego i jego analogów, zwiększając tym samym skuteczność terapii celowanej. Skuteczność przeciwnowotworowa i efekt synergistyczny nowego systemu zostanie oceniona w badaniach in vitro. Na ostatnim etapie planujemy przeprowadzić wstępne badania in vivo na mysim modelu heteroprzeszczepu raka jelita grubego dla jednego z najbardziej obiecujących kompozytów polimerowo-hydrożelowych.
Mamy nadzieję, że badania prowadzone w ramach projektu znacząco przyczynią się do opracowania nowych metod leczenia przerzutowego raka jelita grubego.
Celem projektu jest ocena korelacji pomiędzy składem blaszki miażdżycowej, stężeniem biomarkerów aktywacji płytek krwi oraz niestabilności blaszki miażdżycowej, a siłami ścinającymi działającymi na naczynie. Dzięki analizie wymienionych wyżej procesów oraz wynikom badań obrazowych i laboratoryjnych będziemy w stanie lepiej zrozumieć procesy zachodzące w zwężonych naczyniach wieńcowych, których całkowite zamknięcie może w przyszłości spowodować zawał serca. Docelowy wynik realizacji projektu będzie pierwszą tak wszechstronną pracą skupioną na zrozumieniu mechanizmów molekularnych i biomechanicznych związanych z blaszką miażdżycową i aktywacją płytek krwi w zwężonej tętnicy, z zastosowaniem różnych metod obrazowania i technik komputerowego modelowania przepływu płynów. Uzyskane wyniki będą istotne dla realizacji kolejnych – zarówno laboratoryjnych jak i klinicznych – badań mających na celu poprawę diagnostyki i leczenia pacjentów ze zmianami w tętnicach wieńcowych, w celu zapobiegania zdarzeniom wieńcowym. Liczymy, że zgromadzone dane mogą przyczynić się do rozwoju modeli na bazie parametrów przepływu krwi w naczyniu, dzięki którym możliwe będzie przewidzenie ryzyka zdarzeń zakrzepowych, a także do przyszłych badań nad potencjalnymi terapiami przeciwpłytkowymi i przeciwzakrzepowymi dobieranymi w oparciu o ryzyko związane z oddziaływaniem sił ścinających na tętnicę wieńcową.