Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej
W maju 2017 r. Warszawski Uniwersytet Medyczny rozpoczął realizację projektu pt.: Rola procesu autofagii w tworzeniu zewnątrzkomórkowych sieci neutrofilowych i ich udział w powstawaniu przerzutów nowotworowych” w ramach programu POWROTY Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, Oś IV: Zwiększenie potencjału naukowo-badawczego, Działanie 4.4: Zwiększenie potencjału kadrowego sektora B+R Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.
Neutrofile stanowią pierwszą linię obrony przed patogenami, wykorzystując takie mechanizmy jak fagocytoza, produkcja reaktywnych form tlenu, degranulacja i pułapki pozakomórkowe neutrofili (NET). NET to struktury DNA zawierające histony, ziarniste i cytoplazmatyczne białka, zdolne do unieruchomienia i degradacji patogenów. NET również uczestniczy w patogenezie wirusa chorób autoimmunologicznych i nowotworów. Wykazano, że autofagia związana z NET jest powiązana z progresją raka. Celem tego projektu jest zbadanie roli autofagii w NET przy użyciu modeli z niedoborem Atg5 in vitro i in vivo oraz oceną udziału autofagii w NET do przerzutów nowotworowych. Uzyskane wyniki mogą dodatkowo przyczynić się do rozwoju nowych strategii terapeutycznych.
Projekt realizowany w okresie 01.05.2017 r. do 31.10.2019 r.
W grudniu 2016 r. Warszawski Uniwersytet Medyczny w konsorcjum z Cellis Sp. z o.o. rozpoczął realizację projektu pt.: „Przełomowy komórkowy system dostarczania leków do guza” w Programie TEAM TECH, finansowanym ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014 – 2020 (PO IR), Oś IV: Zwiększenie potencjału naukowo-badawczego, Działanie 4.4: Zwiększanie potencjału kadrowego sektora B+R,
Kierownikiem projektu jest dr Tomasz Rygiel z Zakładu Immunologii.
Celem projektu jest opracowanie przełomowej metody dostarczania leków do guzów (w tym miejsc nieukrwionych), bezpośrednio do komórek nowotworowych. Innowacyjność projektu opiera się na stworzeniu nowego, celowanego systemu dostarczania leków do komórek nowotworowych, będącego swego rodzaju „koniem trojański”. System ten składa się z trzech komponentów: (1) żywych komórek układu odpornościowego zwierających ładunek w postaci (2) „pudełek” białkowych (występujących naturalnie w organizmie) „wypełnionych” (3) lekiem przeciwnowotworowym. Wybrane komórki układu odpornościowego mają naturalną zdolność do migracji do guza, wydostawania się poza naczynia krwionośne i wędrówki w miejsca nieukrwione, niedostępne dla konwencjonalnych terapii. Oprócz tego, ww. komórki charakteryzują są dużą zdolnością pobierania wykorzystywanych przez nas „pudełek” białkowych. Ładunek w postaci „pudełek” białkowych jest przekazywane z komórek układu odpornościowego bezpośrednio do komórek nowotworowych, co zwiększa specyficzność dostarczania leków. To sprawia, że wypracowany system może istotnie zredukować toksyczność współczesnych terapii lub pozwolić na dostarczenie dużo większej ilości leku do nowotworu, zwiększając skuteczność leczenia.
Projekt dąży do zbadania na poziomie komórkowym odkrytego mechanizmu przekazywania „pudełek” białkowych z komórek układu odpornościowego do komórek nowotworowych. Pozwoli to nie tylko na zidentyfikowanie nowych interakcji pomiędzy komórkami, ale także na zwiększenie efektywności przekazywania leków komórkom nowotworowym. Ponadto, celem projektu jest zoptymalizowanie metody różnicowania komórek transportujących, aby poprawić ich zdolność docierania do guza. Przeprowadzony zostanie szeregów badań mających na celu sprawdzenie bezpieczeństwa tej metody w badaniach przedklinicznych, na modelach zwierzęcych.
Jeśli wyniki realizacji niniejszego projektu będą pozytywne to zostanie stworzony nowy, celowany system dostarczania leków do komórek nowotworowych. System ten będzie gwarantował zwiększenie skuteczności terapii i zmniejszenie efektów ubocznych, co może znacząco wydłużyć okres przeżycia i poprawić komfort życia pacjentów onkologicznych, stanowiąc długo oczekiwany przełom w terapii nowotworów.
Projekt realizowany przez Konsorcjum: Warszawski Uniwersytet Medyczny wraz z firmą Cellis sp. z o.o.
Projekt realizowany w okresie 01.12.2016r. do 29.08.2020r.
W odniesieniu do najważniejszych publikacji, dokonania badawcze przeprowadzone wraz z zespołem prof, dr hab. Mariusza Ratajczaka rzucają nowe światło na zjawisko mobilizacji, wszczepienia oraz retencji krwiotwórczych komórek macierzystych (KMM). Uzyskane w pracy wyniki wskazują na istotną rolę drogi lektynowej aktywacji kaskady dopełniacza w odniesieniu do zjawiska farmakologicznej mobilizacji, sugerując potencjalne wykorzystanie oznaczenia poziomu lektyny wiążącej mannozę w określaniu mobilizacyjnych możliwości organizmu. Przeprowadzane badania wykazały również hamujący wpływ oksygenazy hemowej (HO-1) na aktywność chemotaktyczną KKM przy jednoczesnym wzmocnieniu ich właściwości adhezyjnych, stawiając inhibitor HO-1 jako potencjalne narzędzie usprawniające terapię chorób z zastosowaniem przeszczepów KKM u pacjentów. Ponadto wykazano rolę sygnalizacji TLR wraz z białkiem MyD88 (myeloid differentiation primary response) na wzmocnienie ekspresji HO-1 w tych komórkach co negatywnie wpływa na proces ich wyjścia z niszy szpikowej do krwi obwodowej. Nasze badania po raz pierwszy wykazały również udział obok enzymów proteolitycznych, enzymu Apolitycznego tj. fosfolipazy C (PLC-B2) w farmakologicznie indukowanej mobilizacji KKM. Ponadto wyniki opublikowane w pracy wykazują rolę sfingozyno-1 fosforanu (S1P) w mikrośrodowisku szpiku kostnego, potwierdzając koncepcję występowania innych osi koło SDF-1-CXCR4, które biorą udział we wszczepieniu, zasiedlaniu niszy szpikowej i retencji krwiotwórczych komórek macierzystych. Uzyskane przy moim współudziale wyniki mogą przyczynić się do uskutecznienia terapii chorób hematologicznych, których metodą leczenia są transplantacje krwiotwórczych komórek macierzystych.