Analiza wpływu wybranych chemioterapeutyków na skuteczność immunoterapii anty-CD20 w nowotworach wywodzących się z limfocytów B.

Chłoniaki nieziarnicze stanowią około 2% ogółu nowotworów złośliwych w Polsce, a zachorowalność na nie wzrastała systematycznie w ostatnich dekadach. Mimo szerokiej dostępności różnych form leczenia odpowiedź pacjentów na terapię nie jest zadawalająca. Istotnym problemem jest oporność komórek nowotworowych na stosowane leki.
Kluczową rolę w powstawaniu oporności na chemioterapię odgrywa szlak PI3/AKT Dane literaturowe pokazują, że niektóre ze stosowanych w chorobach limfoproliferaecyjnych chemioterapeutyków mogą aktywować kina/e AKT. Wyniki naszych badań wykazały, że kinaza AK T może z kolei regulować ilość antygenu CD20 - białka docelowego dla terapeutycznych przeciwciał monoklonalnych stosowanych również w terapii chłoniaków. Większość stosowanych obecnie schematów leczniczych opiera się na łączeniu chemioterapeutyków z immunoterapią. Stąd poznanie wzajemnych oddziaływań między tymi dwiema grupami leków jest niezwykle ważne w kontekście wybierania jak najkorzystniejszych kombinacji tych leków.
Celem naukowym projektu jest zbadanie wpływu wybranych chemioterapeutyków na ilość antygenu CD20 w komórkach nowotworowych i na skuteczność działania terapeutycznych przeciwciał monoklonalnych skierowanych przeciwko tej cząsteczce. Doświadczenia zamierzamy przeprowadzić w modelach ustalonych linii komórkowych wywodzących się z limfocytów B a także na komórkach wyizolowanych od pacjentów z rozrostami hematologicznymi.
Wyniki naszych badań umożliwią wyselekcjonowanie chemioterapeutyków. które mogłyby zwiększać efektywność immunoterapii aiUy-CD20. Umożliwi to zaproponowanie najkorzystniejszych schematów terapii kombinowanej z zastosowaniem obu grup Icków, W szerszej perspektywie nasz projekt przyczyni się do lepszego poznania mechanizmów oporności wtórnej na chemioterapeutyki.