Wpływ profilu molekularnego egzosomów na patomechanizm kardiomiopatii cukrzycowej

Dotychczasowe obserwacje pokazują, że nawet bez dodatkowych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego i z dobrą kontrolą glikemii pacjenci z cukrzycą typu 2 są narażeni na większe ryzyko rozwoju niewydolności serca. Szereg patologii wynikających z zaburzeń metabolizmu- m.in. stres oksydacyjny i przewlekły proces zapalny – powodują dysfunkcję śródbłonka i komórek mięśnia sercowego. Elementami komunikacji międzykomórkowej, pośredniczącymi w procesach patologicznych w przebiegu cukrzycy są pęcherzyki zewnątrzkomórkowe (ang. Extracellular Vesicles, EVs) - mikroskopijne struktury o podwójnej błonie lipidowej oraz składzie molekularnym odzwierciedlającym komórki z których pochodzą.

Celem projektu jest charakterystyka zmian w profilu molekularnym EVs występujących w przebiegu cukrzycy typu 2 oraz ich wpływu na rozwój niewydolności serca oraz kardiomiopatii cukrzycowej.

Szczegółowe cele obejmują:

• Charakterystykę EVs pozyskanych z osocza pacjentów z cukrzycą typu 2.
• Zbadanie różnic w ekspresji białek i exRNA zawartych w EVs, które mogą pośredniczyć w patologii układu sercowo-naczyniowego w przebiegu cukrzycy typu 2.
• Ocena wpływu tych zmian na uszkodzenie komórek śródbłonka i mięśnia sercowego in vitro
• Badanie wpływu EVs na funkcjonowanie mięśnia sercowego in vivo w szczurzym modelu cukrzycy typu 2.

Wyniki tego badania mają pomoc w lepszym zrozumieniu roli EVs w powstawaniu powikłań sercowo-naczyniowych w przebiegu cukrzycy typu 2, a przez to przyczynić się do nowych rozwiązań diagnostycznych i terapeutycznych dla tych chorych.