Rola enzymów antyoksydacyjnych zależnych od grup tiolowych w raku piersi z ekspresją receptora estrogenowego.

Rak piersi jest najczęstszym nowotworem złośliwym u kobiet. Siedemdziesiąt procent raków piersi człowieka posiada receptor estrogenowy, który jest wyjątkowo atrakcyjnym celem terapii endokrynnych. Jednakże, znaczny odsetek raków piersi leczonych w ten sposób nabywa oporność na tę terapię, co wiąże się ze znacznym pogorszeniem rokowania. Dzieje się tak często w mechanizmie przełączenia zależności wzrostu nowotworu od zależnego do estrogenów w kierunku zależnego od szlaków aktywowanych przez czynniki wzrostowe, ich receptory (GFR) lub białka onkogenne przekazujące sygnał z GFR. Jednym z czynników odpowiedzialnych za to zjawisko wydają się być warunki stresu oksydacyjnego w komórkach nowotworowych. Jest to obiektem intensywnych badań.
Nasza grupa, koordynując pracę kilku ośrodków zagranicznych, ustaliła ostatnio, że jeden z naczelnych łańcuchów enzymów (zależnych od grup tiolowych) przeciwdziałających stresowi oksydacyjnemu ochrania receptor estrogenowy przed skutkami tego stresu. Stwierdzono też na materiale klinicznym od łącznie ponad 1200 pacjentek, że wzmożona ekspresja w guzie głównego enzymu tego łańcucha, peroksyredoksyny 1 (PRDX1), jest korzystnym czynnikiem prognostycznym.
Na podstawie naszych badań wstępnych oraz dostępnych wyników innych grup badawczych stworzyliśmy model systemowy, w którym łańcuch enzymatyczny PRDX1/2tioredoksyna(TXN), pełni istotną rolę w utrzymaniu typu wzrostu raka piersi zależnego od szlaku estrogen/ER. Hipoteza ta jest podstawą do wytyczenia trzech celów badawczych przeprowadzanych w warunkach in vitro w tym projekcie. Czwarty cel dotyczy badań w warunkach in vivo, uzupełniając całościowe podejście do badanego zjawiska.
Cztery główne cele stawiane przed obecnym projektem, to:
Cel 1: Zbadanie molekularnych mechanizmów supresji białka ER wywołanej poprzez defekt w działaniu łańcucha enzymów antyoksydacyjnych zależnych od grup tiolowych.
Cel 2: Zbadanie roli enzymów antyoksydacyjnych zależnych od grup tiolowych w przełączeniu przekazywania sygnału w raku piersi pomiędzy zależnym od hormonów a zależnym od onkogenów za pomocą technik –omicznych.
Cel 3: Ocena regulacji aktywności enzymatycznej PRDX1/2 w raku piersi.
Cel 4. Zbadanie wpływu zaburzenia funkcji PRDX1 na progresję nowotworu piersi w modelu ksenotransplantacji in vivo.