Monitorowanie stanu zdrowia jamy ustnej populacji polskiej w latach 2016-2020” w zakresie zadań na rok 2017.

W 2017 roku planowane jest badanie dzieci w wieku 3 lat, młodzieży w wieku 18 lat oraz dorosłych w wieku 35-44 lata we wszystkich województwach w Polsce.
Dzieci w wieku 3 lat nie stanowią grupy wskaźnikowej Światowej Organizacji Zdrowia jednak ich badanie jest niezbędne ze względu na konieczność rozpoznania nie tylko częstości i poziomu próchnicy zębów mlecznych oraz potrzeb profilaktyczno-leczniczych ale przede wszystkim czynników przyczynowych próchnicy wczesnego dzieciństwa. Umożliwi to opracowanie programów edukacyjnych dla rodziców i przeszłych rodziców ukierunkowanych na ich eliminację. Prawidłowe zachowania prozdrowotne w odniesieniu do jamy ustnej we wczesnym dzieciństwie, zwłaszcza w czasie wyrzynania się kolejnych zębów mlecznych, są podstawowym elementem profilaktyki próchnicy u małych dzieci. Należy podkreślić, że próchnicę zębów u dzieci w wieku 3 lat charakteryzuje dynamiczny, trudny do powstrzymania postęp choroby. Nieleczona próchnica świeżo wyrzniętych zębów mlecznych w krótkim czasie doprowadza do pulpopatii i konieczności leczenia endodontycznego lub ekstrakcji zęba, tj. wykonywania stresogennych procedur leczniczych, często trudnych do zaakceptowania przez małe dziecko i jego rodziców, które mogą wymagać leczenia w znieczuleniu ogólnym. Zdiagnozowanie potrzeb leczniczych dotyczących leczenia próchnicy zębów i jej powikłań u dzieci w wieku 3 lat może stanowić podstawę zmian systemowych dotyczących sposobu realizacji opieki stomatologicznej dla najmłodszych dzieci. Zestawienie wyników badań przeprowadzonych w latach poprzednich (2002, 2009, 2015) umożliwi określenie trendu choroby próchnicowej u dzieci w tym wieku, analizę wpływu zmian w systemie opieki stomatologicznej w Polsce oraz znaczenia rozpowszechniania prozdrowotnych treści edukacyjnych z zakresu zapobiegania próchnicy wczesnego dzieciństwa, m.in. wśród lekarzy rodzinnych i lekarzy pediatrów w latach 2014, 2015 i 2016.